IPC - Indian Penal Code APK

IPC - Hindistan Ceza Kanunu

IPC CrPC NIA HMA IEA JJA
Her Hintli, Avukat ve Avukat ve IPC'ye sahip olmanız gereken bir yer. CrPC NIA HMA IEA JJA
Her Hintli, Avukat ve Avukat ... ve diğerleri için bir ZORUNLU.
Bu içeren SADECE app

IPC CrPC NIA HMA IEA JJA

IPC - Hindistan Ceza Kanunu.
CRPC - Ceza Muhakemesi Kanunu, 1973
NIA - Pazarlık Aletleri Kanunu, 1881
HMA - Hindu Evlilik Yasası, 1955
IDA - Hint Boşanma Yasası, 1869
IEA - Hint Kanıtları Yasası, 1872
TBM - Medeni Usul Kanunu, 1908
JJA - Çocuk Adalet (Çocukların Bakımı ve Korunması) Kanunu, 2000

IPC - Hindistan Ceza Kanunu

Hindistan Ceza Kanunu (IPC) Hindistan'ın ana ceza kanunlarıdır. Ceza hukukunun tüm temel yönlerini kapsamayı amaçlayan kapsamlı bir koddur. Kod, 1860 yılında, 1834 yılında Thomas Babington Macaulay Başkanlığı altında 1833 Şart Yasası uyarınca kurulan Hindistan'ın ilk kanun komisyonunun önerileri üzerine hazırlanmıştır. 1940'lara kadar kendi mahkemeleri ve hukuk sistemleri olan Princely eyaletlerinde otomatik olarak geçerli değildi. Kurallar o zamandan beri birkaç kez değiştirildi ve şimdi diğer ceza hükümleriyle destekleniyor.

CRPC - Ceza Muhakemesi Kanunu, 1973

Ceza Muhakemesi Kanunu (CRPC), Hindistan'da esas ceza hukukunun idaresi prosedürüne ilişkin ana yasadır. 1973 yılında yürürlüğe girmiştir ve 1 Nisan 1974'te yürürlüğe girmiştir. Suç soruşturması, şüpheli suçluların tutuklanması, delil toplama, suçlu veya suçsuz kişinin tespit edilmesi ve suçluların cezalandırılmasının tespiti için makine sağlar. . Ek olarak, aynı zamanda kamuoyunda sıkıntı, suçların önlenmesi ve karı, çocuğun ve ebeveynlerin bakımını da ele almaktadır.

Pazarlık Aletleri Kanunu, 1881

Pazarlıklı Araçlar Yasası, 1881, Hindistan’da, İngiliz sömürge yönetiminden kalma ve hala büyük ölçüde değişmeyen bir eylemdir.

Hindu Evlilik Yasası, 1955

Hindu Evlilik Yasası, 1955'te çıkarılan Hindistan Parlamentosu Yasasıdır. Bu süre zarfında Hindu Yasası Yasası’nın bir parçası olarak diğer üç önemli yasa da kabul edilmiştir: Hindu Ardışıklık Yasası (1956), Hindu Azınlık ve Vesayet Yasası (1956) ), Hindu Evlat Edinme ve Bakım Yasası (1956).

Hint Boşanma Yasası, 1869

Hindistan’daki İngiliz döneminde, Konsey Genel Valisi, 1857’de İngiltere’de Hıristiyan hukukuna göre boşanmayı düzenleyen Evlilik Sebepleri Yasası’nı Hindistan’a uyguladı. Hindistan'da, Yasa, 1869'da Hıristiyanlar ve diğer evlilik yardımları arasında boşanmayla ilgili yasaları değiştirmeyi amaçlayan Hint Boşanma Yasası olarak biliniyordu; Evlilik sebepleriyle ilgili meseleleri ele almak için Bölge Mahkemesi ve Yüksek Mahkemeye yetki vermek. Kanun, on dört bölüm ve altmış iki bölümden oluşan 1869 Nisan'ının ilk gününde yürürlüğe girdi.

Hint Kanunları Yasası, 1872

Aslen Hindistan’da 1872’de İmparatorluk Yasama Meclisi tarafından İngiliz Raj’ında geçirilen Hindistan Kanunları Yasası, Hindistan mahkemelerinde delillerin kabul edilebilirliğini düzenleyen bir dizi kural ve müttefik konular içermektedir.

Hukuk Muhakemeleri Kanunu, 1908

Kod iki bölüme ayrılmıştır: Birinci bölüm 158 bölüm ve ikinci bölüm ise 51 Sipariş ve Kural içeren İlk Program içerir. Bölümler, genel yargı ilkeleri ile ilgili hükümler sunarken, Emirler ve Kurallar, Hindistan'daki Sivil yargılama işlemlerini yöneten usul ve yöntemleri öngörmektedir.

Çocuk Adalet (Çocukların Bakımı ve Korunması) Kanunu, 2000

Çocuk Adalet (Çocukların Bakımı ve Korunması) Kanunu, 2000, Hindistan'daki çocuk adaletinin temel yasal çerçevesidir.