الصديقة بنت الصديق (عائشة أم المؤمنين) (بدون نت) APK

“Aişe bint Ebî Bekir” Peygamber'in kocası ve onun hileleri, müminlerin annesi, soyluların kızı, arkadaşının refakatçisinin kızıdır. Müminlere anne olur, onlara öğretir, yol gösterir ve asil Res Messengerlün hayatından saklı olanı onlara açıklar ve ümmetini önemseyen kadın onu bulur, bu yüzden gerektiğinde kamusal hayata katılır ve bunda şaşılacak bir şey yoktur, çünkü her şeyde İslam meselesi budur. Modeller yaratır ve oluşturur, burada Peygamber'in kocasıdır.Korumalı hakları, görgü kuralları ve nezih bir hayatla Arap kadınının en güzel örneklerini sunar.

Kitap, Müminlerin Annesi Bayan Aisha bint Abi Bekir Al-Siddiq'in biyografisini anlatıyor, Tanrı ondan harika bir şekilde memnun olabilir.
Sonra Bayan Ayşe'nin halkındaki konumundan bahsetti ve Peygamber'le evliliğinden bahsediyor, Allah onu kutsasın ve ona huzur versin ve onunla yaşamı. Bayan Aisha, Tanrı ondan memnun olsun, o dönemden sonra yaşamış ve Müslümanların dinlerini öğrenirken başvuruda bulunmaları için önemli bir referanstı, ardından Halife Osman döneminde meydana gelen büyük fitneyi sunarak, Tanrı ondan memnun olabilir ve ölümüyle sona erdi ve sonra Ali bin Ebî Talib döneminde devam etti, Allah ondan razı olsun ve olanlardan bahsetti Waqat Al-Jamal'da ve sonunda yazar, kadın hakları ve kadın için adalet ile erkekler arasında tam eşitlik arasındaki farktan bahsediyor ve bu güzel kokulu biyografiden kadınların her yaş için geçerli olan hak ve görevlerini çıkarıyor.

kitabın içeriği:

Arap kadınları
Müslüman kadın
Ölümsüz kadın
Aisha
Peygamberin kocası
Aldatma hadisi
Peygamberden Sonra
Kamu politikasında
Kadın hakları

Yazar hakkında:

Abbas Mahmoud Al-Akkad: büyük bir yazar, şair, filozof, politikacı, tarihçi, gazeteci ve edebiyat nişinin keşişi. Ünlü oldu ve edebiyatıyla dünyayı doldurdu, modern Arap edebiyatında eşsiz bir örneği temsil etti ve bunda eşsiz bir konuma ulaştı.

Abbas Mahmoud Al-Akkad, Asvan Valiliği'nde 1889'da doğdu ve babası Kayıtlar Departmanının basit bir çalışanıydı. Al-Aqqad, ilk sertifikayı aldığı için tatmin oldu, ancak okumaya başladı ve kendini eğitti. Kütüphanesinin otuz binden fazla kitap içerdiği yer. Akkad birçok devlet işinde çalıştı, ancak hükümet işinden nefret etti ve onu görgü kuralları nedeniyle bir hapishane olarak gördü. Bu yüzden katıldığı hiçbir işte uzun sürmedi. Gazetecilik işine dönün; Al-Dustour gazetesinde çalıştı, Al-Diya gazetesini çıkardı ve dönemin en ünlü gazete ve dergilerinde yazdı. Akkad hayatını edebiyata verdi. Evlenmedi ama "Sarah" adlı romanında ikisini ölümsüzleştirdiği aşk hikayeleri yaşadı.

Akkad çok cömertti; Kahire Arap Dili Akademisi üyeliğini kazandı ve Şam Arap Dili Akademisi'nin ve Bağdat'taki mevkidaşının muhabiriydi ve Edebiyatta Devlet Takdir Ödülü'ne layık görüldü, ancak almayı reddetti ve Kahire Üniversitesi'nden fahri doktora almayı da reddetti.

Akkad, birçok savaşta savaşan bir komando idi; Edebiyatta büyük şair ve yazarlarla çatıştı ve Edebiyatta ve Eleştiride Divan adlı kitabında şairlerin prensi Ahmed Shawky ile aralarında şiddetli bir savaş yaşandı. Ayrıca Abdul-Qader Al-Mazni ve Abdel-Rahman Shukry ile birlikte Divan Okulu'nu kurdu ve burada hayal gücünün, şiirsel imgenin ve şiirsel yapıdaki organik birliğe bağlılığın yenilenmesi çağrısında bulundu. Mustafa Sadiq al-Rafi'i gibi birçok yazar ve şaire de saldırdı. Ayrıca "Taha Hüseyin", Zaki Mübarek, Mustafa Cevad ve Bint el-Şati ile entelektüel çatışmalar yaşadı.

Akkad, siyasi yaşam alanına güçlü bir şekilde katıldı; Wafd Partisi'ne katıldı ve cesurca "Saad Zaghloul" u savundu, ancak 1933'te "Mustafa Al-Nahhas" ile çıkan anlaşmazlığın ardından partiden istifa etti. Anayasayı hazırlarken krala saldırdı; MS 1936 anlaşmasına itiraz ettiği için dokuz ay hapis cezasına çarptırıldı. Ayrıca tiranlıkla, mutlakiyetçilikle, faşizmle ve Nazizmle de savaştı.

Kitapları yüzden fazla oldu ve bunların en ünlüsü sıralanması zor birçok makalenin yanı sıra dahiydi ve tek bir hikayesi var, "Sarah".

1964'te öldü, büyük bir miras bıraktı ve halefine boş bir platform bıraktı.