Shahadat E Husain (R.A) APK

Al-Ḥusayn ibn Ali ibn Abi Talib (Arapça: الحسين ابن علي ابن أبي طالب; 10 Ekim 625 - 10 Ekim 680) (onun adı aynı zamanda Hüseynî ibn 'Alī, Husain, Hüseyin ve Hüseyin gibi transliterasyon), bir torun idi İslam peygamberi Muhammed ve Ali ibn Ebi Talib'in oğlu (ilk Şii İmam ve Sünni İslam'ın dördüncü ölüm halifesi) ve Muhammed'in kızı Fatimah. İslam'ın önemli bir şahsiyetidir, çünkü Muhammed'in (Arapça: بَـيـت, Hanehalkı) Muhammed ve Ahl el-Kisā (Arapça: أَهـل الـكِـسَـاء, Pelerin Halkı) ve üçüncü Şii İmam.

Emevî hükümdar Muawiya, ölümünden önce, oğlu Muhammed-Muawiya antlaşmasının açık bir şekilde ihlal edilmesi için oğlu Yezid'i halefi olarak atadı. Muawiya 680'de öldüğünde Yezid, Husain'in kendisine bağlılık sözü vermesini talep etti. Husain, Muhammed'in torunu olarak bilinir ve örnek bir Müslüman idi; eğer Husain yozlaşmış, utanmaz ve zalim olan Yezid'e bağlılık sözü verdiyse, Yazid'in İslam'daki davranışını meşrulaştırmak olarak görülecektir. Bu nedenle, İslam'ı Yezid'in etkisinden kurtarmak için, Husain, hayatını feda etmese de Yezid'e bağlılık sözü vermeyi reddetti. Bunun bir sonucu olarak, memleketi Medine'yi, 60 yılında Mekke'ye sığınmak için terk etti. Orada, Kufah halkı ona mektup gönderdi, yardım istedi ve onlara bağlılıklarını vaat etti. Böylece Kufah'a doğru gitti; bununla birlikte, Karbala olarak bilinen yakın bir yerde, kervanı Yazid'in ordusu tarafından durduruldu. 10 Ekim 680'de (61 AH'de Muharrem'in 10'unda) Kerbela Muharebesi'nde, Husr'ın altı aylık oğlu Ali el-Asghar da dahil olmak üzere ailesinin ve yoldaşlarının çoğu ile birlikte öldürüldü ve kesildi. Kadınlar ve çocuklar mahkum olarak alındı. Husayn'ın ölümüne öfke, Emevî halifenin meşruluğunu zayıflatmaya ve sonunda Abbasi Devrimi tarafından devirmeye yardım eden bir toplanma ağına dönüştü.