Indirect Speech APK

คำพูดทางอ้อมยังเป็นที่รู้จักกันในนามคำพูดที่รายงานคำบรรยายทางอ้อมหรือวาทกรรมทางอ้อม ในไวยากรณ์เมื่อคุณรายงานคำสั่งของคนอื่นในคำพูดของคุณเองโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงในความหมายของคำสั่งนั้นจะเรียกว่าคำพูดทางอ้อม การอ้างคำพูดของบุคคลโดยไม่ใช้คำพูดของตัวเองและทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในความหมายของคำพูดนั้นเป็นคำพูดที่รายงาน ดูประโยคต่อไปนี้:

คำพูดโดยตรง: เธอพูดว่า“ ฉันประหม่านิดหน่อย”

คำพูดทางอ้อม: เธอบอกว่าเธอประหม่านิดหน่อย

ในประโยคแรกผู้รายงานสื่อถึงข้อความของหญิงสาวที่ใช้คำที่แท้จริงของเธอ (เช่น“ ฉันประหม่านิดหน่อย”) ในประโยคที่สองนักข่าวรายงานสื่อถึงข้อความของเธอ แต่ด้วยคำพูดของเขาเองโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลง ความหมาย ดังนั้นการกล่าวคำปราศรัยทั้งทางตรงและทางอ้อมจึงเป็นสองวิธีที่แตกต่างกันในการรายงานคำแถลงของบุคคล ในคำพูดง่ายๆการอ้างถึงบุคคลที่ใช้คำพูดของคุณเรียกว่าคำพูดทางอ้อม

คำศัพท์สำคัญ:

ในระหว่างกระบวนการคุณจะพบกับคำศัพท์สำคัญหลายประการที่คุณต้องรู้ให้ดีขึ้นเพื่อที่คุณจะสามารถแปลงคำพูดโดยตรงเป็นคำพูดทางอ้อมได้อย่างง่ายดายและไม่ยุ่งยาก พิจารณาประโยคต่อไปนี้:

คำพูดโดยตรง: เธอพูดว่า“ ฉันประหม่านิดหน่อย”
คำพูดทางอ้อม: เธอบอกว่าเธอประหม่านิดหน่อย
พิจารณาแง่มุมทางไวยากรณ์ที่แตกต่างกันของทั้งคู่

การรายงานการพูด: ส่วนแรกในการพูดโดยตรงเรียกว่าการรายงานการพูด
คำพูดที่รายงาน: ส่วนที่สองของประโยคซึ่งปิดในเครื่องหมายจุลภาคหรือเครื่องหมายอัญประกาศกลับถูกเรียกว่าคำพูดของรายงาน
การรายงานกริยา: คำกริยาของคำพูดการรายงานเรียกว่ากริยาการรายงาน
รายงานคำกริยา: คำกริยาของคำพูดที่รายงานจะเรียกว่าคำกริยารายงาน

กฎพื้นฐาน
ก่อนดำเนินการล่วงหน้าจำเป็นต้องจดจำกฎเหล่านี้:

การเปลี่ยนแปลงในบุคคลของคำสรรพนาม:
คำสรรพนามบุคคลที่ 1 ในคำพูดที่รายงานจะเปลี่ยนไปตามหัวข้อของคำพูดการรายงาน
คำสรรพนามบุคคลที่ 2 ในคำพูดที่รายงานจะเปลี่ยนแปลงไปตามวัตถุของคำพูดการรายงาน
คำสรรพนามบุคคลที่ 3 ในคำพูดที่รายงานจะไม่เปลี่ยนแปลง
การเปลี่ยนแปลงคำกริยา:
หากคำพูดของการรายงานอยู่ในกาลปัจจุบันหรือในอนาคตกาลก็ไม่จำเป็นต้องทำการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในคำกริยาของคำพูดที่รายงาน คำกริยานี้อาจอยู่ในกาลใด ๆ เช่นปัจจุบันอดีตหรืออนาคต ตัวอย่างเช่น:
คำพูดโดยตรง: เขาพูดว่า“ ฉันป่วย”

คำพูดทางอ้อม: เขาบอกว่าเขาป่วย

คำพูดโดยตรง: เธอพูดว่า“ เธอร้องเพลง”

คำพูดทางอ้อม: เธอบอกว่าเธอร้องเพลง

คำพูดโดยตรง: คุณพูดว่า“ ฉันจะไปเที่ยวลอนดอน”

คำพูดทางอ้อม: คุณบอกว่าคุณจะไปลอนดอน

หากคำกริยารายงานอยู่ในกาลที่ผ่านมากริยาที่รายงานจะถูกเปลี่ยนตามเกณฑ์ต่อไปนี้
กาลปัจจุบันจะเปลี่ยนเป็นกาลไม่สิ้นสุดในอดีต ตัวอย่างเช่น:
คำพูดโดยตรง: พวกเขาพูดว่า“ พวกเขาออกกำลังกายทุกวัน”

คำพูดทางอ้อม: พวกเขาบอกว่าพวกเขาออกกำลังกายทุกวัน

ปัจจุบันอย่างต่อเนื่องจะเปลี่ยนเป็นกาลต่อเนื่องที่ผ่านมา
คำพูดโดยตรง: พวกเขาพูดว่า“ พวกเขาออกกำลังกายทุกวัน”

คำพูดทางอ้อม: พวกเขาบอกว่าพวกเขาออกกำลังกายทุกวัน

ความสมบูรณ์แบบในปัจจุบันถูกเปลี่ยนเป็นกาลที่สมบูรณ์แบบในอดีต
คำพูดโดยตรง: พวกเขาพูดว่า“ พวกเขาออกกำลังกาย”

คำพูดทางอ้อม: พวกเขาบอกว่าพวกเขาออกกำลังกาย

ปัจจุบันกาลต่อเนื่องที่สมบูรณ์แบบถูกเปลี่ยนเป็นกาลต่อเนื่องที่สมบูรณ์แบบในอดีต
คำพูดโดยตรง: พวกเขาพูดว่า“ พวกเขาออกกำลังกายมาตั้งแต่เช้า”

คำพูดทางอ้อม: พวกเขาบอกว่าพวกเขาออกกำลังกายมาตั้งแต่เช้า

อดีตไม่แน่นอนถูกเปลี่ยนเป็นกาลที่สมบูรณ์แบบในอดีต
คำพูดโดยตรง: พวกเขาพูดว่า“ พวกเขาออกกำลังกาย”

คำพูดทางอ้อม: พวกเขาบอกว่าพวกเขาออกกำลังกาย

กาลต่อเนื่องที่ผ่านมาจะเปลี่ยนเป็นกาลต่อเนื่องที่สมบูรณ์แบบที่ผ่านมา
คำพูดโดยตรง: พวกเขาพูดว่า“ พวกเขากำลังออกกำลังกายอยู่”