LATEST BENGALI MOVIES APK

คอลเลกชันขนาดใหญ่ของ "ภาพยนตร์ BENGALI ล่าสุด" ให้คุณดูที่บ้านด้วยการคลิกเพียงครั้งเดียวในคุณภาพระดับ HD, Bluray
โรงภาพยนตร์ของรัฐเบงกอลตะวันตกหรือที่รู้จักกันในชื่อ Tollywood หมายถึงอุตสาหกรรมภาพยนตร์ภาษาอินเดียนเบงกาลีตั้งอยู่ในเขต Tollygunge ของโกลกาตารัฐเบงกอลตะวันตกประเทศอินเดีย ต้นกำเนิดของชื่อเล่น Tollywood กระเป๋าหิ้วของคำ Tollygunge และฮอลลีวูดวันที่กลับไป 2475 มันเป็นอุตสาหกรรมภาพยนตร์ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ในครั้งเดียวที่เป็นศูนย์กลางของการผลิตภาพยนตร์อินเดีย อุตสาหกรรมภาพยนตร์เบงกาลีเป็นที่รู้จักกันดีในการผลิตภาพยนตร์ Parallel Cinema ระดับโลกและภาพยนตร์ศิลปะที่ได้รับการยกย่องมากที่สุดหลายเรื่องของอินเดีย ตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 20 อุตสาหกรรมภาพยนตร์ของบังคลาเทศมีขนาดเล็กลงอุตสาหกรรมอื่น ๆ ในภูมิภาคเช่นบอลลีวูดและโรงภาพยนตร์อินเดียใต้
นับตั้งแต่ Satyajit Ray's Pather Panchali (1955) ได้รับรางวัล Best Human Document ในงานเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์ในปี 1956 ภาพยนตร์เบงกาลีปรากฏขึ้นบ่อยครั้งในงานเทศกาลภาพยนตร์และภาพยนตร์นานาชาติในอีกหลายทศวรรษ สิ่งนี้ทำให้ผู้สร้างภาพยนตร์ชาวเบงกาลีสามารถเข้าถึงผู้ชมทั่วโลกได้ สิ่งที่มีอิทธิพลมากที่สุดในหมู่พวกเขาคือ Satyajit Ray ซึ่งภาพยนตร์ประสบความสำเร็จในหมู่ผู้ชมชาวยุโรปอเมริกาและเอเชีย งานของเขามีผลกระทบทั่วโลกกับผู้สร้างภาพยนตร์เช่น Martin Scorsese, James Ivory, Abbas Kiarostami, Elia Kazan, François Truffaut, Carlos Saura, Isao Takahata, Wes Anderson และ Danny Boyle ที่ได้รับอิทธิพลจากสไตล์ภาพยนตร์ของเขาและอื่น ๆ อีกมากมายเช่น Akira Kurosawa ชื่นชมผลงานของเขา
"ละครอายุน้อยที่เข้ามาในบ้านที่เต็มไปด้วยศิลปะตั้งแต่ยุคกลางเป็นหนี้จำนวนมหาศาลของไตรภาคอะปุ" Kanchenjungha (1962) แนะนำโครงสร้างการเล่าเรื่องที่คล้ายกับภาพยนตร์เชื่อมโยงหลายมิติในภายหลัง บทภาพยนตร์ของเรย์ในปี 1967 ที่เรียกว่าเอเลี่ยนซึ่งถูกยกเลิกไปในที่สุดเชื่อกันอย่างกว้างขวางว่าเป็นแรงบันดาลใจสำหรับ E.T ของสตีเวนสปีลเบิร์ก (1982) สี่สิบเฉดสีฟ้าของ Ira Sachs (2005) เป็นการนำมาใช้ใหม่ของ Charulata และ Gregory Navas My Family (1995) ฉากสุดท้ายซ้ำซ้อนจากฉากสุดท้ายของโลกแห่ง Apu การอ้างอิงที่คล้ายกับภาพยนตร์ของเรย์พบได้ในงานล่าสุดเช่น Sacred Evil (2006), ไตรภาคเดอะลอร์องค์ประกอบของ Deepa Mehta และในภาพยนตร์ของ Jean-Luc Godard
ผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ชาวเบงกาลีที่มีชื่อเสียงอีกคนหนึ่งคือ Mrinal Sen ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในเรื่องมุมมองของมาร์กซิสต์ ในอาชีพของเขาภาพยนตร์ของ Mrinal Sen ได้รับรางวัลจากเทศกาลภาพยนตร์ที่สำคัญเช่นคานส์, เบอร์ลิน, เวนิส, มอสโก, การ์โลวีวารี, ทรีล, ชิคาโกและไคโร ภาพยนตร์ย้อนหลังของเขาถูกฉายในเมืองใหญ่ ๆ ทั่วโลก Ritwik Ghatak ผู้สร้างภาพยนตร์ชาวเบงกาลีอีกคนเริ่มเข้าถึงผู้ชมทั่วโลกหลังจากที่เขาเสียชีวิต เริ่มต้นในปี 1990 โครงการคืนค่าภาพยนตร์ของ Ghatak ได้ดำเนินการและมีการจัดนิทรรศการระดับนานาชาติ (และการเผยแพร่ DVD ที่ตามมา) ได้สร้างผู้ชมทั่วโลกมากขึ้นเรื่อย ๆ ภาพยนตร์บางเรื่องของเขามีความคล้ายคลึงกับภาพยนตร์ต่างประเทศที่โด่งดังในภายหลังเช่น Ajantrik (1958) คล้ายกับภาพยนตร์ของ Herbie (1967–2005) และ Bari Theke Paliye (1958) ซึ่งคล้ายกับFrançois Truffaut ของ The 400 Blows (1959)
Subrata Mitra ซึ่งถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องแรกของเขากับเรย์เรื่อง The Apu Trilogy ก็มีอิทธิพลสำคัญต่อภาพยนตร์เรื่องนี้ทั่วโลก หนึ่งในเทคนิคที่สำคัญที่สุดของเขาคือการสะท้อนแสงเพื่อสร้างเอฟเฟกต์ของแสงตะวันในฉากต่างๆ เขาเป็นผู้บุกเบิกเทคนิคขณะถ่ายทำ Aparajito (1956) ส่วนที่สองของ The Apu Trilogy เทคนิคการทดลองบางอย่างที่ Satyajit Ray เป็นผู้บุกเบิกนั้นรวมถึงภาพย้อนแสงลบและภาพเอกซ์เรย์เอกซ์เรย์ขณะถ่ายทำ Pratidwandi (1972)
Disclaimer:
เนื้อหาในแอปพลิเคชันนี้นำมาจากโดเมนสาธารณะเราไม่ได้อ้างสิทธิ์ในเนื้อหาใด ๆ ของแอปของเรา หากคุณรู้สึกว่ามีปัญหาส่งอีเมลถึงเรา
โปรดอย่าลืมให้คะแนนและแชร์แอพนี้เพื่อรับข่าวสารล่าสุด