الصديقة بنت الصديق (عائشة أم المؤمنين) (بدون نت) APK

"عایشه بن ابی بکر" شوهر پیامبر و نیرنگهای او ، مادر مrsمنان ، دختر اشراف ، دختر همراه دوست است. او برای مrsمنان مادر می شود ، آنها را می آموزد و آنها را راهنمایی می کند ، و آنچه را که از زندگی پیامبر بزرگوار پنهان است برای آنها توضیح می دهد ، و او شعر متبحر خود را پیدا می کند ، و زنی که به امت خود اهمیت می دهد او را پیدا می کند ، بنابراین در صورت لزوم در زندگی عمومی شرکت می کند ، و جای تعجب نیست ، زیرا این مسئله اسلام در همه چیز است. او مدل می سازد و می سازد ، در اینجا او شوهر پیامبر است.

این کتاب شرح حال مادر مومنان ، خانم عایشه بن ابی بکر الصدیق ، رضوان الله تعالی علیه ، را به طرز فوق العاده ای بیان می کند.
سپس از موقعیت خانم عایشه در قوم خود صحبت کرد و از ازدواج او با پیامبر صلی الله علیه و آله و زندگی با او صحبت کرد. خانم عایشه رضی الله عنه پس از آن دوران زندگی کرد و مرجع بزرگی برای مسلمانان بود تا در فراگیری امور دین خود به آن مراجعه کنند ، سپس فتنه بزرگی را که در زمان خلیفه عثمان رضی الله عنه راضی بود و با مرگ وی پایان یافت و سپس در زمان سلطنت علی بن ابی طالب رضی الله عنه ادامه داد ، ارائه کرد و آنچه را که اتفاق افتاده ذکر کرد. در واقعه الجمال ، و در پایان ، نویسنده در مورد حقوق زنان و تفاوت بین انصاف در زنان و برابری کامل بین آنها و مردان صحبت می کند و حقوق و تکالیف زنان را که برای هر سنی معتبر است از این شرح حال معطر استنباط می کند.

محتوای کتاب:

زنان عرب
زن مسلمان
زن جاودانه
عایشه
شوهر پیامبر
حدیث فریب
بعد از پیامبر
در سیاست های عمومی
حقوق زنان

درباره نویسنده:

عباس محمود الاكاد: نویسنده ، شاعر ، فیلسوف ، سیاستمدار ، مورخ ، روزنامه نگار و راهب برجسته ادب. وی مشهور شد و جهان را با ادبیات خود پر کرد و در ادبیات مدرن عرب نمایانگر پرونده ای بی نظیر بود و به جایگاهی بی نظیر در آن رسید.

عباس محمود الاكاد در سال 1889 خورشیدی در استان اسوان متولد شد و پدرش كارمند ساده اداره سوابق بود. العقاد از دریافت گواهینامه ابتدایی راضی بود ، اما شروع به خواندن کرد و خود را تحصیل کرد. جایی که کتابخانه او بیش از سی هزار کتاب داشت. عقاد در بسیاری از مشاغل دولتی کار می کرد ، اما از کار دولتی بیزار بود و او را به دلیل آداب و معاشرت خود به عنوان زندان می دید. بنابراین در هر شغلی که به آن ملحق شد دوام نیاورد. به کار روزنامه نگاری روی بیاورید. وی در روزنامه الدستور کار می کرد ، روزنامه الدیا را منتشر می کرد و در مشهورترین روزنامه ها و مجلات آن زمان می نوشت. عقاد جان خود را به ادبیات داد. او ازدواج نکرد ، اما داستانهای عاشقانه ای را زندگی کرد که دو رمان را در رمان "سارا" جاودانه کرد.

عقاد بسیار بخشنده بود. وی عضویت آکادمی زبان عربی در قاهره را به دست آورد و عضو خبرنگار آکادمی زبان عربی در دمشق و همتای آن در بغداد بود و جایزه تقدیر دولتی ادبیات را به او اعطا کرد ، اما وی از دریافت آن امتناع ورزید و وی همچنین از دکترای افتخاری دانشگاه قاهره خودداری کرد.

عقاد یک کماندو بود که نبردهای زیادی را انجام داد. در ادبیات ، او با شاعران و نویسندگان بزرگ درگیر شد و جنگ سختی بین او و شاهزاده شاعران ، احمد شاوکی ، در کتاب دیوان در ادبیات و نقد رخ داد. وی همچنین مدرسه الدیوان را با عبدالقادر مازنی و عبدالرحمن شکری تأسیس کرد ، و در آنجا خواستار تجدید تخیل ، تصویر شاعرانه و تعهد به وحدت ارگانیک در ساختار شعر شد. وی همچنین به بسیاری از نویسندگان و شاعران مانند مصطفی صادق الرفیعی حمله کرد. او همچنین با "طه حسین" ، زکی مبارک ، مصطفی جواد و بین الشاطی نبردهای فکری داشت.

عقاد به شدت در صحنه زندگی سیاسی شرکت کرد. او به حزب وفد پیوست و با شهامت از "سعد زاغلول" دفاع کرد ، اما پس از اختلاف با "مصطفی النهاس" در 1933 از حزب استعفا داد. وی هنگام تهیه قانون اساسی به پادشاه حمله کرد. وی به دلیل مخالفت با معاهده 1936 م به مدت 9 ماه در زندان بود. او همچنین با استبداد ، مطلقه گرایی ، فاشیسم و ​​نازیسم مبارزه کرد.

کتاب های او بیش از صد کتاب شد و مشهورترین آنها نبوغ است ، علاوه بر بسیاری از مقالات که شمارش آنها دشوار است و او یک داستان واحد دارد ، "سارا".

وی در سال 1964 درگذشت و میراث عظیمی از خود به جای گذاشت و بستری خالی برای جانشین خود باقی گذاشت