Surah Sajdah (سورة السجدة‎) with Urdu Translation APK

سوره سجده (عربی: سورة السجدة ، "سجده") سی و دومین فصل (سوره) قرآن با 30 آیه است.
این سوره ماکی است که در دوره میکان وسط نازل شده است. دارای 30 آیه در 3 بخش است. سوره در مورد برخی از شبهات و استدلال های غیر مؤمنان در برابر اصول توحید ، رساله و اخیرا بحث می کند. انسان را به فکر کردن و تأمل در مورد خود و طبیعت پیرامون خود دعوت می کند. همه چیز نشان می دهد که یک خالق خردمند و قدرتمند برای این جهان وجود دارد. او این پدیده را بیهوده خلق نکرده است. خلقت یک هدف دارد.
مقدمه بخش
1. قرآن از پروردگار جهانیان است. خداوند این کل جهان را آفریده است. او انسانها را آفرید ، اما بعضی از انسانها معاد را انکار می کنند.
2. تفاوت بین مؤمنان و غیر مؤمنان.
3. رسالت حضرت موسی - پیامبر بر او. از تاریخ سایر ملل درس بگیرید. نشانه های رستاخیز در طبیعت.

As-Sajdah (عربی: السجدة ، "سجده") سی و دومین فصل (سوره) قرآن با 30 آیه (āyāt) است. با توجه به زمان بندی و پیش زمینه زمینه ای وحی فرضی (asbāb al-nuz )l) ، این یک سوره "مکن (مکی)" قبلی است ، به این معنی که گمان می رود که به جای دیرتر در مدینه ، در مکه (مکه) نازل شده است. مدینه یا مدینه).

نام این فصل که به معنای "سجده" است ، از آیه پانزدهم گرفته شده است ، که ذکر کسانی است که "... سجده می کنند و ستایش پروردگارشان را سرود می کنند". نامهای دیگر فصل شامل آلیف لم میم تانزیل ("الیف ، لام ، میم ، وحی") پس از اولین کلمات فصل (آیات 1 و 2) و المداجیچ ("تختخوابها") پس از ذکر است. از كسانی كه به منظور پرستش خدا در شب (توحجود) "تختخواب خود را" كنار گذاشته اند.

طبق سنت اسلامی این فصل در مرحله مكانی نبوت محمد نازل شد. برخی از محققان ، بر اساس پیوستن به مناسبت های مکاشفه ، استدلال می کنند که چندین آیه (برخی می گویند آیه های 16-20 ، برخی می گویند فقط 18-20 است ، بعضی ها فقط 16 می گویند) از مرحله مدینین است ، اما استدلال ها به طور گسترده پذیرفته نیستند. به عنوان مثال ، محمود العلوسی تصریح می کند که ارتباط تنگاتنگ بین این آیات و موارد قبل به معنای احتمال وجود آنها در همان دوره است. زمان شناسی سنتی مصر این فصل را به عنوان فصل 75 به ترتیب وحی (بعد از المؤمنین) قرار می دهد ، در حالی که تواریخ نوددکه (توسط مستشرق تئودور نالدکه) آن را 70 عنوان می کند.

نیمه اول فصل برخی مفاهیم کلامی اسلام را شامل می شود که شامل وحی ، خدا ، آفرینش انسانها ، معاد و روز داوری است. نیمه دوم بحث در مورد تضاد بین كسانی كه "در معرض سجده قرار می گیرند" پیش از خدا و كسانی كه "از روی نشانه خدا" دور می شوند ، می شود. در این فصل پسران بنی اسرائیل به عنوان نمونه افرادی که از طریق موسی پیروی می کنند ، ذکر می کند.

حدیثی که از ابوهریره نقل شده است می گوید: حضرت محمد (ص) غالباً به عنوان سجده به همراه آل انسسان (فصل 76 قرآن) تلاوت می کردند تا برای نماز صبح زود (نماز یا صلاح یا صلاح یا سلاله یا سلامتی یا صلوات یا صلوات) بخوانند. ) هر جمعه. این گزارش همچنین در تفسیر (تفسیر) بن كثیر (كسیر یا كاسر) آمده است. در گزارش دیگری آمده است که او اغلب قبل از رفتن به خواب ، فصل را تلاوت می کرد.