Surah Baqarah (سورة البقرة) with Urdu Translation APK

بقره (به عربی: البقرة ، "تلیسه" یا "گاو") دومین و طولانی ترین سوره (سوره) قرآن است. این شامل 286 بیت (āyāt) ، 6201 کلمه و 25500 حرف است.

این یک سوره مدینه (مدنی / مدنی) است ، به این معنی که گفته می شود بعد از هجرت در مدینه نازل شده است ، به استثنای آیاتی در مورد ربا (بهره یا ربا) که به اعتقاد مسلمانان هنگام زیارت خداحافظی نازل شده است ، آخرین حج محمد. به طور خاص ، اعتقاد بر این است که آیه 281 در این سوره آخرین آیه قرآن است که در 10 ذی الحجه 10 هجری ، هنگامی که محمد در حال انجام آخرین حج خود بود ، و تنها 80 یا 90 روز نازل شده است بعداً او درگذشت.

سوره بقره (قرآن) روزه را بر مومن در ماه رمضان سفارش می کند.


این طولانی ترین سوره در قرآن است و برای مدت طولانی نازل شده است. این یک سوره مدینی است که با منافق (منافیقون) سروکار دارد و دستوراتی راجع به موضوعات مختلف است.

این شامل آیات بسیاری است که دارای فضیلتهایی مانند چهار آیه اول و سه آیه آخر و آیه ویژه عرش (Aayatul Kursi) است. حضرت محمد (ص) گزارش شده كه فرمود ،

خانه های خود را به گور تبدیل نکنید. به راستی ، شیطان به خانه ای که سوره بقره خوانده می شود وارد نمی شود. " [مسلم ، ترمذی / ترمزی ، مسند احمد]

الداریمی همچنین ضبط کرد که الشعبی گفت که عبدالله بن مسعود گفت: "هرکس در شب یک شب ده آیه از سوره بقره بخواند ، آن وقت شیطان آن شب وارد خانه او نخواهد شد. (این ده آیه هستند) ) چهار نفر از ابتدا ، آیت الکرسی (255) ، دو آیت زیر (256-257) و سه آیت آخر.

این سوره موضوعات متنوعی را شامل می شود ، از جمله مقادیر قابل توجهی قانون ، و داستان های آدم ، ابراهیم و موسی را بازگو می کند. یک موضوع اصلی راهنمایی است: اصرار به مشرکان (المشرکین) و یهودیان مدینه برای پذیرش اسلام ، و هشدار دادن به آنها و منافقان (منافقون) درباره سرنوشتی که خدا در گذشته از آن بازدید کرده بود در مورد کسانی که نتوانستند به ندای او توجه کنند.

داستانهای این فصل برای کمک به خواننده در درک مفهوم الهیاتی حقیقت در اسلام بیان شده است.

سوره بقره نیز از سه خصلت خداپسند (المتقین) یاد می کند ، یعنی کسانی که تقوا را در اختیار دارند: 1) آنها به غیب ایمان دارند. ایمان (ایمان) اعتقاد و پذیرش چیزی است که شخص نمی تواند ببیند ، یعنی اعتماد به محمد و قرآن. این اعتقاد به هر چیزی است که بخشی از ایمان ، فرشتگان ، سرنوشت و غیره است. 2) آنها نماز (صلوات / نماز / صلوات / صلوات / صلوات / صلوات) را برپا می دارند. نشانه اصلی یک فرد مبتلا به تقوا این است که آنها نماز / نماز می خوانند. "تأسیس" صلوات برآورده ساختن الزامات آن است ، درونی با احساس در قلب و برآورده کردن خارجی آن (ودو ، عناصر اجباری (فرد) ، سنت ، تلاوت با تجوید و غیره) و احساس ارتباط با خدا. در یک حدیث یا حدیث ، محمد گفت ، "نماز میراژ یک م’من است" و در میراج با خدا صحبت کرد. (اعتقاد بر این است که در سوره قبل از سوره بقره ، یعنی سوره فاتحه مسلمانان با خدا گفتگو می کنند). 3) آنها از آنچه خدا به آنها داده است خرج می كنند ، زیرا این نیز نوعی پرستش است - یعنی عبادت مالی در نظر گرفته می شود. هزینه كردن در راه خدا (یعنی دادن صدقه) ، صرف هزینه ای است كه مسلمانان معتقدند خدا خودش به آنها داده است. صدقه از «Sidq» آمده است که به معنای «واقعی» است زیرا حقیقت ایمان (ایمان) یک مسلمان را نشان می دهد.

آیات 8-20 در سوره بقره به منافقین (منافقون) اشاره دارد. در مرحله مكی از محمد ، دو گروه م andمن و مشركین (غیر مrsمن) وجود داشتند. با این حال ، محمد پس از هجرت (هجرت به مدینه) مجبور شد با مخالفت کسانی که اسلام را آشکارا پذیرفتند در حالی که مخفیانه علیه مسلمانان توطئه می کرد ، مقابله کند. رهبر آنها عبدالله بن عبي بود كه قبل از ورود محمد به مدينه در آستانه تاج گذاري بود. منافقان از مسلمانان سود بردند در حالی که ارتباط خود را با کافران از دست ندادند.